1938 yılında Kırşehir’in Çiçekdağı ilçesine bağlı Kırtıllar köyünde başlayan hayat yolculuğu 25 Eylül 2012’de İzmir’de sona eren Neşet Ertaş, “bozkırın tezenesi”, “son abdal”, “datlı dilli, güler yüzlü büyük usta”, “son şaman”, “Anadolu toprağının mektepsiz profesörü”, “toprağın sesi”, “çağın Karacaoğlan’ı”, “ayaklar turabı gönüller hızmatçısı”, “dertlerin ortakçısı”, “yaşayan efsane”, “halkın sanatçısı”, “türkü baba”, “halk ozanı”, “bağlama virtüözü”, “toprağımızın söz ve ses bayrağı”, “kutb-ı abdalan” gibi sıfatlarla anılmış; 2010 yılında “Yaşayan İnsan Hazinesi”, 2011 yılında ise İstanbul Teknik Üniversitesi Senatosunun kararıyla “Fahri Doktor” unvanını almıştır.
74 yıllık hayatının yaklaşık 60 yılını sanatla uğraşarak geçiren Ertaş, bu zaman zarfında 3 adet taş plak, 78 adet 33’lük ve 45’lik plak, 25 adet kaset ve 24 adet CD çıkarmıştır (Bekki ve Demirbaş 2017: 97-107). Sesiyle, sözüyle ve sazıyla yerelden evrensele ulaşmayı başaran Ertaş ile ilgili gerek ölümünden önce gerekse de ölümünden sonra pek çok çalışma kaleme alınmış, belgeseller hazırlanmıştır.
Yıllarca, çeşitli vesilelerle yurdun muhtelif yörelerinde düzenlenen programlara katılan Veysel, son konserini 15 Ağustos 1971’de Hacıbektaş’ta vermiştir. Artık günden güne güçsüzleşmiş olan Veysel’in, yapılan muayenesinde akciğer kanseri olduğu anlaşılmıştır. 21 Mart 1973 günü bir Nevruz sabahına doğru saat 3.30’da vefat etmiştir.
Kaynak:
Bekki, S., & Demirbaş, D. (2023). Neşet Ertaş bibliyografyasına ek (Eylül 2017-Nisan2023). Avrasya Uluslararası Araştırma Dergisi, 11(35), 1051-1063.
